نامه

زمان:

27 فروردين 1351 / 2 ربيعالاول 1392

مکان:

نجف

موضوع:خانوادگى، احوالپرسى از بستگان

بسمه تعالى

مخاطب:

خمينى، سيد احمد 2 ع1 92 احمد عزيزم مرقوم جمع شما واصل، از اينکه دور هم جمع و بحمداللّه تعالى سلامت هستيد و خوش و خرم، مسرور هستم.

ان شاءاللّه خداوند تعالى به همه شماها سلامت و سعادت عنايت فرمايد.

اينجانب سلامت هستم بحمداللّه تعالى ولى نگرانيهاى روحى بسيار است.

دعا کنيد خداوند اصلاح فرمايد.

از سلامت خودتان و ديگران مطلعم نماييد.

نمى دانم درس را به کجا رساندى و حالا مشغول چه هستيد.

از وضع درس و مدرس(1) بنويسيد.

از خداوند تبارک و تعالى توفيق و تاييد شما را خواهانم.

خدمت حضرت آقاى عم بزرگوار(2) سلام برسانيد و نگذاريد به ايشان بد بگذرد.

والسلام عليکم.

1 - آقاى سيد احمد خمينى در اين باره چنين مرقوم داشتند:پدرت امام روى استاد مهذب و با تزکيه اصرار فراوانى داشتند، حتى حرکات دست و سر استاد را منشا اثر بر روى شاگرد مى دانستند، چه رسد به اينکه استاد از نظر تقوا ضعيف و يا مثلا خداى ناکرده اهل غيبت باشد.