از آن هنگام كه حضرت ابراهيم ــ عليه السلام ــ بيت‌الله الحرام را به فرمان خداوند حكيم بنا كرد، كعبه پيوسته مورد احترام مردم است و دل‌هاي مشتاق، از هر سرزمين و در هر زمان به سوي آن پر مي‌كشند. در دوران جاهليت; سران و بزرگان عرب و از آن پس خلفا، فرمانروايان، پادشاهان و مردم با همين ديد، به آن نگريسته و از هر فرصتي براي تقديم هديه‌اي ارزشمند، يا تعميراتي ضروري و يا نهادن جامه‌اي نفيس بر آن، بهره گرفته‌اند.
ارسال « مَحْمل»1 و يا فرستادن كليدهايي براي درِ كعبه نيز از همان نوع پيشكش‌ها به شمار مي‌رفته است.