در عين حال براي آشاميدن آب زمزم در روايات فريقين آدابي ذكر نشده است. كليني به اسناد خود از امام صادق(عليه السلام) نقل كرده كه فرمود: آنگاه كه شخص از طواف و نماز فارغ شد به زمزم بيايد و يك يا دو دلو از آب آن بكشد و از آن بنوشد و بر سر و پشت و شكم خود بريزد و بگويد:
«خدايا! آن را علم سودمندو رزق فراوان و شفاي بيماري و درد قرار ده».
آنگاه نزد حجر الأسود بيايد.21
در برخي روايات ديگر آمده است: پيش از آنكه به صفا رود از زمزم بنوشد...22
همچنين از فقه ابن عباس است كه براي آشاميدن آب زمزم، بايد به شش چيز توجّه داشت: رو به قبله ايستادن، بسم الله گفتن، سه بار نوشيدن، سيراب شدن، حمد خدا پس از آشاميدن، آنگاه اين دعا را خواندن: «اللّهمَّ اجْعَلْهُ عِلْماً نافِعاً وَرِزْقاً واسِعاً وشِفاءً مِنْ كُلِّ داء».23