اصول كلي معاينه و علايم باليني

1 ـ سابقه حضور در محيط گرم.

2 ـ بررسي درجه حرارت ركتال.

3 ـ بررسي درجه هوشياري.

4 ـ بررسي علايم حياتي (نبض، فشارخون).

درمـان: «پـوست خشـك و درجـه حـرارت ركتال بالا براي آغاز درمان كافي است» الف: بيمار هوشيار است

1 ـ بيمار را در وان آب سرد قرار دهيد.

2 ـ cc 500 نرمال سالين سرد شده را به صورت سقوط آزاد تزريق و سپس با توجه به وضعيت بيمار جهت تزريق cc 500 دوم تصميم گرفته شود.

3 ـ علايم حياتي مجدداً در وان آب كنترل گردد.

4 ـ در صورتي كه درجه حرارت ركتال به cc5/38 رسيد بيمار از وان خارج گردد.تا زماني كه درجه ركتال هنوز به cc5/38 نرسيده بيمار در وان باقي مانده و مايع درماني ادامه يابد. ب: بيمار در حال اغماء است

1 ـ راه هاي هوايي بيمار با (airway) باز نگه داشته شود و در صورت لزوم اقدام به لوله گذاري (intubation) گردد.

2 ـ تجويز اكسيژن.

3 ـ در صورت تشنج تجويز ديازپام وريدي تا mg10 آهسته (تا توقف تشنج) و در صورت ادامه تشنج تكرار آن.

4 ـ قرار دادن بيمار در وان آب سرد و انجام اقدامات 2، 3، 4، بند الف.

5 ـ در صورت امكان گرفتن خون شرياني جهت بررسي A.B.G و گرفتن خون وريدي براي بررسي الكتروليت ها.

6 ـ بعد از Stable شدن، بيمار را به اطاق Recovery منتقل كنند و در آنجا ضمن قرار گرفتن در معرض هواي خنك، علايم حياتي وي كنترل گردد.

كليه بيماران گروه ب (كه در حال اغما يا تشنج مراجعه نموده اند) بعد از stableشدن به بيمارستان منتقل و بستري گردند.