آلوسى پس از اشاره به سخنآن طبرسى مى گويد:
در كتب شيعه مطالبى هست كه دلالت بر عدم عصمت حضرت اميراكرم ا تعالى وجهه دارد در حاليكه او پس از رسول خدا فضل افراد تحت كسابوده است. در نهج البلاغه آمده است كه ابشآن به اصحاب مى فرمايند: هيچ گفتار حقى يا مشورت عدلى را از من دريغ مكنيد زيرا من فوق آن نيستم كه خطا نكنم (بلكه ممكن است خطا نمايم) و از اشتباه در كار خود امين نمى باشم مگر خداوند در نفس من چيزى قرار دهد كه او را از خودم بر من مالك تر باشد.
و نيز در نهج البلاغه است كه حضرت در دعايشآن مى فرمايند: خدايا مرا ببخش از آنچه مى خواستم با آن بسوى تو نزديك كردم و قلبم با آن مخالفت كرد.
و در پايآن مى گويد: قصد تعليم همانطور كه در برخى ادعيه، نبوّيه است بعيد مى باشد اينگونه گفته شده توجه كن و غافل مباش.(41)