واين احقير، مناسب ديدم كه در اين جا اين سه شعر را از ((سعدى )) نقل كنم كه خوب پندى فرموده :
در اين روز، سنه 385، ((محمد بن عبدالله )) معروف به ((ابن سكره بغدادى )) شاعر، وفات كرد و او از احفاد ((مهدى بن ابيجعفر)) منصور عباسى است و معاصر است با ((ابن حجاج )) شاعر امامى و او همان ((ابن سكره )) است كه ابن حجاج در بعض اشعار خود او را هجو كرده .
در اين روز سنه 1، كه يك ماه از هجرت گذشته باشد ركعات نماز زياده شد و آنچنان بود كه نمازهاى پنجگانه هر كدام دو ركعت فرض بود در سفر و حضر، اين جمله را كه ده ركعت است واجب مى شمردند و سفر را با حضر فرقى نميگذاشتند، پس حضرت رسول (ص ) بفرمان خداوند تعلى هفت ركعت در هنگام حضر بر اين ركعات بيفزود.
(( فالصلوة كلها فى السفر الفريضه ركعتان كل صلوة الاالمغرب فانها ثلت ليس فيها تقصير وانه تركها رسول الله صلى الله عليه و آله فى السفر و الحضر ثلث ركعات ((