اظهار سرمايه هاى ساليانه

به امام على عليه السلام اطّلاع دادند كه طلحه و زبير در ميان مردم مى گويند:

على فقير است و چيزى ندارد.

حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام به كارگران و سركارگر خود فرمود:

ميوه ها و در آمد امسال از غلاّت را جمع آورى كنيد و بفروشيد، و طلا و نقره ها را در جاى مخصوصى انباشته و به من خبر دهيد.

پس از مدتى دستور امام على عليه السلام اجرا شد، و صد هزار درهم از درآمد سالانه جمع شد، و در كيسه هاى مخصوصى جاسازى گرديد،حضرت اميرالمؤمنين على عليه السلام بر روى آنها نشست وامر فرمود تا طلحه و زبير را بياورند،وقتى حاضر شدند خطاب به آنها فرمود:

اين طلا و نقره ها سرمايه هاى فراوانى است كه با دسترنج خود جمع كرده ام، و كسى را در اين اموال حقّى نيست. [ لب الّلباب - و - الغناء و الاسلام ص372. ]

چون آنها عادت داشتند از خلفاء پول زور بگيرند و با تن پرورى روزگار بگذرانند،امام على عليه السلام به آنها فهماند كه مى شود از راه كار و توليد سرمايه اى بدست آورد و دست مستمندان را هم گرفت.

دستان پينه بسته از كار

امام على عليه السلام كار مى كرد، و فراوان مى بخشيد،و حتّى بارها غذاى خود را به ديگران مى داد، و باغستان هاى زيادى پديد آورد و به ديگران بخشيد، و نخلستان يهودى را آبيارى مى كرد، تا أجرت بگيرد،و آنقدر كار مى كرد كه بر دستان مباركش پينه و آبله بسته بود. [ سفينة البحار ج 1 ص 413 - و - شرح ابن ابى الحديد ص10. ]