تـــــاراج كـــــــــرد روى گلش، هستى م را افــــــــــروخت آتشى به روانم، ز غمزه‏اش بـــــر باد داد سركشـى و پستى م را

افزود چشم مى‏زده‏اش، مستى م را بـــــر باد داد سركشـى و پستى م را بـــــر باد داد سركشـى و پستى م را

افشاند زلف خم خم و چين چين خويش را آن دم كـــه با صراحى مى، سوى من دويد بر كند هستــى من و سرمستى م را

خم كــــرد قامت مــن و تردستى م را بر كند هستــى من و سرمستى م را بر كند هستــى من و سرمستى م را