هيچ دانى كه ز هجران تو حالم چون شد؟ لب شيــــــرين تو اى مى‏زده، فرهادم كرد تا ر و پـــودم به هوا رفت و توانم بگسست تــــــا به تار ســــــر زلف تــــــــو، دلم مفتون شد

جگــرم، خونو دلم، خون و سرشكم، خون شد جــــانم از هر دو جهان، رسته شد و مجنون شد تــــــا به تار ســــــر زلف تــــــــو، دلم مفتون شد تــــــا به تار ســــــر زلف تــــــــو، دلم مفتون شد