بيدار شو اى يار، از اين خواب گران تا خوابى، در خودىّ خود پنهانى خورشيد جهان بُوَد ز چشم تو نهان

بنگر رخ دوست را به هر ذرّه عيان خورشيد جهان بُوَد ز چشم تو نهان خورشيد جهان بُوَد ز چشم تو نهان