247/1. آل بويه، نخستين سلسله قدرتمند شيعه(نمودارى از زندگى جامعه اسلامى در قرنهاى چهارم و پنجم)؛ على اصغر فقيهى، تهران، صبا، 1366 ش.
248/2. آشنايى با حوزههاى علميه شيعه؛ سيد حجت موحد ابطحى، حوزه علميه اصفهان، 1365 ش.
249/3. اميرمؤمنان و آذربايجان، دولتهاى شيعه در تاريخ؛ محمدجواد مغنيه، ترجمه محمد آيتاللهى، تبريز، روزنامه مهدآزادى، 1346 ش.
250/4. الادب فى ظل التشيع؛ عبداللّه نعه، صيدا، 1372 ش.
251/5. اثر الشيعة الجعفريه (فى تطوير الحركة الفكرية فى بغداد و منهم الفيلسوف الكندى)؛ الشيخ عبدالواحد الانصارى، بغداد.
252/6. ايرانيان مسلمان در صدر اسلام و سير تشيع...؛ محمد محمدى اشتهاردى، تهران، سازمان تبليغات اسلامى، 1371 ش.
253/7. ادبيات انقلاب در شيعه؛ صادق آئينهوند، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، 1359 ش.
254/8. بينش تاريخى شيعه (سخنرانى)؛ على شريعتى، تهران، انتشارات جواد، 1357 ش.
255/9. پژوهشى در تاريخ حديث شيعه؛ مجيد معارف، تهران، مؤسسه فرهنگى و هنرى ضريح، 1374 ش.
256/10. تحفه تشيد در تاريخ اولين امارت شيعه؛ علىاكبر تشيد، مجله تاريخى، 1324 ش.
257/11. تاريخ تدوين حديث و تذكره شيعه محدثين؛ مولانا سيدمرتضى حسين صاحب قبله، رادپسندى،(بهزبان اردو).
258/12. تاريخ فقه شيعه؛ محمدمهدى الآصفى، ترجمه عبدالرضا محمد حسينزاده، قم، قدس، 1372 ش.
259/13. تاريخ شيعه و علل سقوط بنىاميه؛ فان فلوتن، ترجمه سيدمرتضى هاشمى حائرى، تهران، اقبال، 1325 ش.
260/14. تاريخچه انشقاق اسلام به دو فرقه شيعه و سنى؛ فقير محمد مردوخ، 1341 ش.
261/15. تاريخ شيعه؛ علامه محمدحسن مظفر، ترجمه و نگارش سيد محمدباقر حجتى، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، 1368 ش.
262/16. تاريخ الامامية و اسلامهم من الشيعة منذ نشاة الشيع حتى مطلع القرن الرابع الهجرى؛ عبدالله فياضى، بيروت، منشورات مؤسسة الاعلمى للمطبوعات، 1395 ق.
263/17. تاريخ انتشار تشيع در ايران؛ اصحابى دامغانى، قم، 1350 ش.
264/18. تاريخ تشيع اصفهان از دهه سوم قرن اول تا پايان قرن دهم؛ مهدىبن محمد باقر فقيهايمانى، تهران، 1374ش
265/19. تاريخ تشيع در ايران؛ احمد مشكوة كرمانى، تهران، 1358 ش.
266/20. تاريخ سياسى صدر اسلامى، شيعه و خوارج؛ ترجمه محمود افتخارزاده، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، 1375 ش.
267/21. تاريخ تشيع در ايران (از آغاز تا قرن هفتم هجرى)؛ رسول جعفريان، تهران، سازمان تبليغات اسلامى، 1368 ش.
268/22. تاريخ گسترش تشيع در رى؛ رسول جعفريان، تهران، آستان مقدس حضرت عبدالعظيم، 1371 ش.
269/23. تأسيس الشيعة الكرام لعلوم الاسلام؛ السيد حسن الصدر، انتشارات اعلمى.
270/24. التشيع و اثره فى شعر العصر العباسى الاول؛ محسن غياض، با مقدمه شرقى شيف، بغداد، جامعة بغداد، 1973 ق.
271/25. تشيع، مقاومت و انقلاب؛ جمعى از نويسندگان، بىنا، 1368 ش.
272/26. تشيع و مشروطيت در ايران و نقش ايرانيان مقيم عراق؛ عبدالهادى حائرى، تهران، اميركبير، 1360 ش.
273/27. التشيع، نشأته... معالمه؛ هاشم الموسوى، قم، مركز الغدير للدراسات الاسلاميه، 1414 ق.
274/28. التشيع، نشوه، مراحله، مقوماته؛ السيد عبدالله الغريفى، بيروت، دارالمراسم للاعلام، 1411 ق.
275/29. تشيع، سيرى در فرهنگ و تاريخ تشيع؛ دائرة المعارف تشيع، تهران، 1373 ش.
276/30. تشيع و تصوف تا آغاز سده دوازدهم هجرى؛ كامل مصطفى شيبى، ترجمه علىرضا ذكاوتى قراگزلو، تهران، اميركبير، 1359 ش.
277/31. تشيع و ستمگران تاريخ؛ سيد على صدر، تهران، مسعود، 1361 ش.
278/32. تشيع در مسير تاريخ؛ سيد حسين محمد جعفرى، ترجمه سيد محمد تقى آيتاللهى، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، 1373 ش.
279/33. التشيع بين جبل عامل و ايران؛ على مروة، لندن، رياض الريس للكتب و النشر.
280/34. تشيع در هند؛ جان نورمن هاليستر، ترجمه آزرميدخت مشايخ فريدنى، تهران، مركز نشر دانشگاهى، 1373 ش.
281/35. تشيع علوى و تشيع صفوى؛ على شريعتى، 1352 ش.
282/36. تشكيل دولت صفوى و تعميم مذهب تشيع؛ محمدكريم يوسف جمال، اراك، اميركبير، 1372 ش.
283/37. جغرافياى تاريخى و انسانى شيعه؛ رسولجعفريان، قم، انصاريان، 1371ش.
284/38. جنبشهاى شيعى در تاريخ اسلامى؛ هاشم معروف الحسنى، ترجمه سيد محمدصادق عارف، تهران، آستان قدس رضوى، 1371 ش.
285/39. جامعهشناسى تشيع اثناعشرى؛ اسماعيل نورى علاء، تهران، ققنوس، 1357 ش.
286/40. حلب و التشيع؛ ابراهيم نصراللّه، بيروت، مؤسسة الوفاء، 1403 ق.