حفظ و پاس داشتن نماز بدين معنى است كه به بجاى آوردن آن دراوقاتش و با شرايط و آدابش، اهتمام ورزيده شود و همين اهتمام، ازنشانه هاى ايمان به خدا و روز قيامت است.
خداوند مى فرمايد:
)وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَهُمْ عَلَى صَلاَتِهِمْ يُحَافِظُونَ)29)).
»آنها كه به آخرت ايمان دارند، به آن ايمان مى آورند، و بر نمازهاى خويش مراقب مى كنند.»
نماز، پنجره اى است كه مؤمن از طريق آن به جهان وسيع و گسترده غيب مى نگرد. نماز؛ نيايش، ذكر، اخلاص و ياد خدا است و همه اينهاحقايق غيبى هستند، و لذا كسانى كه از خداوند در نهان مى ترسند، همانهانماز را برپا مى دارند يعنى آنگونه كه خدا خواسته و دستور داده انجام مى دهند:
)إِنَّمَا تُنذِرُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ وَأَقَامُوا الصَّلاَةَ وَمَن تَزَكَّى فَإِنَّمَا يَتَزَكَّى لِنَفْسِهِ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِير)30)).
»تو فقط كسانى را بيم مى دهى كه از پروردگار خود در پنهانى مى ترسند و نماز رابرپا مى دارند و هر كس پاكى )و تقوا) پيشه كند، نتيجه آن به خودش باز مى گردد؛وبازگشت )همگان) به سوى خداست.»