10- س: باتوجه به اين كه قرائت قرآن به خودي خود مستحب است، كراهت قرائت آن براي اشخاصي چون جنب، حائض و نفساء به چه معناست (به معني كم شدن ثواب است يا بهتر بودن ترك آن).
ج: هر دو وجه امكان دارد و شايد در بعضي موارد، وجه دوم استظهار شود.
1- مسّ خط قرآن واسم خداي متعال و نيز صفات خاصه الهي و نيز صفات غيرخاصه در صورتي كه خدا از آن اراده شده باشد بر حائض حرام است، وهمچنين بنابر احتياط واجب (27) مسّ اسامي پيامبران و ائمه - عليهم السلام - ؛ و بطوركلي تمام چيزهايي كه بر جنب حرام است، برحائض نيز حرام است.
2- در جواز مسّ خط قرآن، مجردِ پاك شدن حائض كافي نيست بلكه حائض تا وقتي كه غسل نكرده مسّ خط قرآن بر او حلال نمي شود.
3- خواندن سوره هاى (28) عزائم يا مقداري از آنها بر حائض حرام است.
4- خواندن قرآن ولو كمتر از هفت آيه و نيز همراه داشتن قرآن (هرچند در روكش و غلاف باشد)(29) و رساندن جايي از بدن به حاشيه و مابين خطهاي قرآن براي حائض مكروه است.
5- حائض اگر دعاي كميل بخواند اقوي اين است كه آيه (أفمن كان مؤمناً كمن كان فاسقاً لايستوون) را نخواند چون جزء سوره (سجده)است.(30)
6- مستحب است حائض در وقت هر نمازي خود را از خون پاك نمايد و پنبه و دستمال را عوض كند و درجاي نماز خود (ويا در محل تميز ديگرى)(31) رو به قبله نشسته (به مقدار اداي نماز)(32) به ذكر و دعا و صلوات، مشغول شود و قرائت قرآن نيز مستحب است هرچند در غير اين وقت (وقت نماز)، مكروه است.
7- توقف درمسجد و رساندن جايي از بدن به خط قرآن و كارهاي ديگري كه بر حائض حرام است بر نفساء هم حرام است و آنچه بر حائض واجب و مستحب و مكروه است بر نفساء هم واجب و مستحب و مكروه است.