بخش سوم: احكام قرائت غيرواجب

قرائت قرآن در هر جاي نماز

1- در تمام حالات نماز، ذكر گفتن و دعا كردن به غيرحرام، و همچنين قرائت قرآن غيراز آنچه موجب سجده مي شود، اشكال ندارد.

2- در قرائت قرآن ( در حال نماز) معتبر است قصد قرآنيت نمايد، پس اگر كلامي بگويد كه مشترك باشد بين قرآن و غيرقرآن بدون اين كه قصد قرآن نمايد و بدون اين كه دعا باشد نمازش باطل است بلكه اگر آيه مختص به قرآن را به قصد غيرقرآن بخواند نيز مبطل است و همچنين است خواندن چيزي كه نمي داند از قرآن است.

3- اگر در نماز چيزي بخواند به گمان آن كه ذكر يا قرآن يا دعاست و معلوم شود كه كلام آدمي بوده، احوط آن است كه دو سجده سهو براي آن به جا آورد، لكن بنابر ظاهر واجب نيست.39

4- قرائت آيات قرآن و ادعيه ديگر در نماز ميّت مادامي كه صورت نماز محفوظ بماند جايز است.

- اگر ذكر يا دعاي غير حرام باشد مبطل نماز نيست.

- غير از آن چه كه موجب سجده واجب مي شود اشكالي ندارد.

تكلم در تمام - قرائت قرآن - اگر مشترك باشد بين قرآن و غير قرآن بدون قصد.

حالات نماز قرآن يا دعا مبطل اشت.

- اگر آيه مختص به قرآن را به قصد غير قرآن بخواند نيز مبطل است.

- خواندن چيزي كه نمي داند از قرآن است يا غيرقرآن، مبطل است.

- اگر چيزي را به گمان آن كه ذكر يا قرآن يا دعاست، بخواند، ولي بعد معلوم شود كه كلام آدمي بوده احوط آن است كه دو سجده سهو به جا آورد.