مُقَدَّمات نماز يا كارهاى پيش از نماز بر دو نوع هستند:
أ ـ مقدمات مستحب نماز, مانند خواندن اذان و اقامه پيش از نمازهاى واجب شبانه روزى .
ب ـ مقدمات واجب نماز كه به آنها نيز مى گويند و آنها عبارتند از:
بسيارى از نمازها وقت معيّنى دارند, يعنى اگر نمازهاى خود را در آن وقت معيّن خوانديم نمازمان صحيح است . و اگر پيش از وقت يا پس از وقت آن خوانديم , نمازمان باطل است . يكى از اين نمازها, نمازهاى واجب پنجگانهء يَوميه (شبانه روزى ) است كه وقت آنها به اين صورت است :
وقت نماز صبح : از اذان صبح تا طلوع آفتاب است .
وقت نماز ظهر و عصر: از اول ظهر شرعى تا مغرب شرعى است .
وقت نماز مغرب و عشا: از اول مغرب شرعى تا نصف شب است .
به نمازى كه در وقت معيّن خودش خوانده مى شود مى گويند; مثلاً اگر نماز صبح پس از اذان صبح و پيش از طلوع آفتاب خوانده شود, به آن , نماز ادا مى گويند. به نمازى كه در وقت معيّن خودش خوانده نمى شود, و به جاى آن پس از وقت معيّن خودش خوانده مى شود مى گويند; مثلاً اگر نماز صبح پيش از طلوع آفتاب خوانده نشود و به جاى آن پس از طلوع آفتاب خوانده شود, به آن , نماز قضا مى گويند.
بايد مواظب بود كه نمازهايمان قضا نشود, يعنى هر نمازى در وقت معيّن خودش خوانده شود, ولى هرگاه نماز واجبى در وقت معيّن خودش خوانده نشد, بايد قضاى آن را به جا آورد.
خانهء كعبه (يا همان خانهء خدا) كه در (شهر) مَكّهء مُعَظَّمه مى باشد, قِبله است و بايد روبه روى آن نمازدخواند(1), ولى كسى كه دور است (2) اگر طورى بايستد كه بگويند رو به قبله نماز مى خواند كافى است ...(م 776.
1ـ بهجت : و همين قدر كه گمان بكند روبه روى قبله است و گمان او عُقَلايى باشد كافى است (م 650. 2ـ زنجانى : بايد روبه روى آن نماز خواند و اگر طورى بايستد كه بگويند رو به قبله نماز مى خواند, كافى است ... (م 784.