روايات فراوانى بر حرمت ربا دلالت دارند كه به برخى از آنها اشاره مى گردد:
1. در وسائل الشيعة آمده است:
بلغ أبا عبدالله(عليه السلام) عن رجل أنَّه كان يأكل الربا و يسميه اللباء، فقال: لئن أمكننى الله منه لأضربن عنقه.[21] به امام صادق(عليه السلام) خبر رسيد كه مردى رباخوارى مى كند و آن را «آغوز» مى نامد. فرمود: «اگر خداوند، او را در اختيارم بگذارد، گردنش را خواهم زد».
2. پيامبر(صلى الله عليه وآله) در سفارشى به على(عليه السلام)مى فرمايد:
يا على! الرباء سبعون جزء فأيسرها مثل أن ينكح الرجل أُمه فى بيت الله الحرام.[22] اى على! ربا، هفتاد كيفر دارد كه آسان ترين آن، مانند آن است كه مرد با مادرش در خانه خدا زنا كند.
3. امام صادق(عليه السلام) فرموده است:
الربا سبعون باباً أهونها عند الله كالذى ينكح أُمه.[23] ربا، هفتاد كيفر دارد و آسان ترين آن نزد خداوند، مانند كسى است كه با مادرش زنا كند.
4. امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد:
درهمواحدمن رباأعظم من عشرين زنيّة كلّها بذات محرم.[24] يك درهم ربا، بدتر است از بيست مرتبه زنا با محارم.
5. امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد:
درهم ربا أشدّ عند الله من ثلاثين زنيّة كلّها بذات محرّم مثل عمة و خالة.[25] يك درهم ربا، نزد خداوند، بدتر از سى مرتبه زنا با محارم، مانند عمّه و خاله است.
6. امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد:
درهم ربا عند الله أشد من سبعين زنيّة كلّها بذات محرم.[26] يك درهم ربا، نزدخداوند، از هفتاد مرتبه زنابا محرم بدتراست.
7. امام صادق(عليه السلام) فرموده است:
درهم ربا أعظم عند الله من سبعين زنيّة كلّها بذات محرم فى بيت الله الحرام.[27] يك درهم ربا، از هفتاد مرتبه زنا با محارم در خانه خدا بدتر است.[28] 8 . پيامبر خدا فرمود:
شرّ المكاسب، كسب الربا.[29] بدترين دادوستدها، دادوستد آميخته به رباست.
9. امام باقر(عليه السلام) فرمود:
أخبث المكاسب، كسب الربا.[30] زشت ترينِ دادوستدها، دادوستد آميخته به رباست.
10. پيامبر خدا فرمود:
ومَنْ أكل الربا ملأ الله بطنه من نار جهنّم بقدر ما أكل، وإن اكتسب ]منه [مالا لم يقبل الله منه شيئاً من عمله ولم يزل فى لعنة الله والملائكة ما كان عنه قيراط.[31] هر كس ربا بخورد، خداوند، شكمش را از آتش جهنّم به اندازه رباخوارى پُر مى سازد، و اگر از راه ربا درآمدى به دست آورد، خداوند، عملش را نمى پذيرد و تا زمانى كه اندكى از مال ربا نزد او باشد، همواره در نفرين خدا و فرشتگان الهى خواهد بود.
11. امام صادق(عليه السلام) فرمود:
إذا أراد الله بقوم هلاكاً ظهر فيهم الربا.[32] هرگاه خداوند، نابودى گروهى را اراده كند، رباخوارى در ميان آنان آشكار مى شود.
فقيهان به استناد اين آيات و روايات، بر حرمت هر دو قِسم ربا (يعنى رباى معاملى و قرضى) به صورت مطلق، فتوا داده اند. آنان در حرمت، هيچ تفصيلى ميان صورت هاى مفروض در رباى معاملى و قرضى ندارند.