حديث سى و نهم

فىالكافىحدثنا على بن احمد بن محمّد بن عمران الدّقاق: قال: حدثنا محمّد بن هارونالصوفى ، قال : حدثنا عبداللّه بن موسى الزّويانى، قال: حدثنا عبدالعظيم بن عبداللّه عليه السلام بنعلى بن حسين بن زيد، عن حسن بن على بن ابى طالب عليه السلام ، عن ابراهيم بن ابى محمود.قال: قال على بن موسى الرضّا عليه السلام فى قول اللّه تعالى: «وُجُوهٌ يَوْمَـلـءِذٍ نَّاضِرَةٌ * إِلَى رَبِّهَانَاظِرَةٌ»قال: يعنى مشرقة ينتظر ثواب ربّها.

ترجمه

بحذف اسانيد،

ترجمه

مختصر روايت اين است: كه حضرت عبدالعظيم عليه السلام ازابراهيم بن ابى محمود روايت كرده كه حضرت رضا فرمودند در ذيل آيه كريمهو تأويل آن در وصف اهل جنان است: كه صورت هاى ايشان در روز قيات با نظرتو درخشنده است، و انتظار ثواب و رحمت پروردگار خودشان را مى كشند.

مخفى نيست بر اهل بصيرت كه آيه مذكور از متشابهات آيات قرآنيه است،و اشكال در كلمه «إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ»است كه نظر به سوى رب بر حسب عقيدهشيعه جايز نيستناچار تعبير شده است ناظره به معنى منتظره است يعنىانتظار دارنده به ثواب يا نعمت يا رحمت، و ناظرة، به معنى منتظره استو ناظره بضاء، آن درخشندگى است كه اختصاص به صورت داردچنان كه حقتعالى فرموده است: «تَعْرِفُ فِى وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ اْلنَّعِيمِ»يعنى: شناخته مى شوند

1.فى بعض النسخ : عبيد اللّه بن موسى الرويانى (عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج 2 ، ص 105) .

2.سوره قيامت ، آيه 22 و 23 .

3.دركافىيافت نشد ؛امالى، الصدوق ، ص 494 ؛التوحيد، ص 116 .

4.سوره مطففين ، آيه 24 .