شناختنامه حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) و شهر ری

و احمد بن فارس زكريّا الرّازىاللّغوى استاد صاحب بن عباد، توفّى احمد الوزيرالفاضل سنة تسعين و ثلثماة بالرّى و دفن مقابل مشهد.

القاضى على بن عبدالعزيزو علىّ بن حمزة الكوفىمشهور بابوالحسن الكسائىالقارىاستاد نحو و لغت و تجويد و قرائت بود.

گويند پسر هارون الرّشيد را معلّم بود و با سيبويه معاصر استدر اردوى هارونالرّشيد به خراسان مى رفت در قريه رُنبويه كه از قراى رى است از ناخوشى وفاتيافت وفاتش سنه يكصد و هشتاد و نه هجرى در ملك رى در قريه رنبويهمدفونگشت.

ابوالحسن كسائى را بنابر آن كه در احرام كساپوشيدى كسائى نام كردند، از وبا درشهر رى وفات يافت.

و محمّد بن الحسننيز آن روز وفات يافت هر دو را در آن قريه دفن كردند.

المولى الفاضل المتبحّر مولينا الحاج ملاّ على كنىعالم نحرير و فقيه بى نظيرو مجتهد مسلم و از تلامذه شيخ محمدحسن صاحب جواهر بودآن جناب تعليقاتو رسائل و تأليف در فقه و درايه داردمزارش در جوار حضرت عبدالعظيم در كمالاشتهار است.و آقا سيّد محمد صادق طباطبائىاز قبيله مرحوم بحرالعلوم وحيد دهر و سلمانعصر بود، و از تلامذه صاحب فصول و از ارباب علم فقه و اصول سرآمد فحول بود.اهل رى از نفس قدسيّه آن مرحوم مستفيض و بهره مند بودند، مزارش در غايتاشتهار است.

و نيز در طهرانبقعه شريفه سيّد المجتهدين امير ابوالقاسم امام جمعه طاب ثراه، كه

1.و فىمعجم البلدانرنبويه من قرى رى، بها قبر الكسايى و محمد بن الحسن الفقيه.

2.رجوع شود بهفوائد الرضويه، ص 299؛الذريعه، ج 3، ص 483.