وى محدثى شيعى و صالح و ديّن بوده است.
وى از جمله خوش طبعان طهران در آغاز دولت صفويان بود؛ در شعر طبعىنيكو داشت و صبرى تخلص مى كرد؛ اين مطلع از او است:ماه من! تا علم حسن برافراخته اىخوبرويان همه را خاك نشين ساخته اى
شعيب به عهد معتصم قضاء رصافه را به عهده داشت، و معتقد به خلق قرآن ونفى صفات و رؤيت حق بودمردم عامه به خانه اش ريختند، و بسوزاندند و غارتكردندشعيب نخستين قاضى است كه منزلش را آتش زدند، و اثاثه اش را به سرقتبردند، وى به سال 228 از قضا معزول شد.
شهاب الدين از شيخ زاده هاى رى در آغاز قرن دهم بود، و از فضائل بهره اى تمامداشت، و قصائد و غزل بسيار سرود؛ اين مطلع از او است:بى خبر از سرم آن سرو روان مى گذردمن به جان كندنم و عمر دوان مى گذرد
1 .فهرست منتجب الدين،ص 98، ش 198؛امل الآمل،قسم ثانى، ص 478، س 1. 3 .الاعلامزركلى، ج 3، ص 244، س 4، ستون چپ.