روح و ریحان

محمد باقر واعظ طهرانی کجوری مازندرانی؛ مصحح: صادق حسینی اشکوری

جلد 2 -صفحه : 428/ 172
نمايش فراداده

اَمْطَرَتِ السماءُ دماً وجِبَابُنا وجِرارُنا صارَتْ مَمْلُوَّةً دَماً »يعنى : آسمان خون گريه كرد به نحوىكه كوزه ها و خمهاى ما پر از خون شد .

و قشيرى يكى از ايشان است ، در« تفسيرش »در ذيل آيه كريمه گفته است :« لمّا قُتِلَالحسين عليه السلام بَكَتْ عليه السماءُ ، وعلامَتُها حُمرةُ اَطْرافِها » .

و جمعى از علماء سنت و جمهورى از اهل جماعتبر اين فقره اذعان دارندو منكرى نيافتم .

اما از كتب شيعه اماميه احاديث صحيحه كثيره است.و در« كامل الزيارة »منقول است كه رواى گفت : يكسال و نه ماه است آسمان را مانندعلقه ـ يعنى : مانند پاره خون ـ مى ديديم و آفتاب ديده نمى شد .

و أيضاً مرويست : « آسمان بعد از شهادت آن بزرگوار خاك سرخ باريد ».ودر كتاب« امالى »مرويست كه : حضرت رسول صلي الله عليه و آله فرمودند در آخر خبر :« وَتَمْطُرُ السماءُ رماداً وَدماً ، وَيبكى عَلَيْكَ كُلُّ شى ءٍ حتّى الوُحوشُ فى الفَلَواتِ وَالحيتانُ فىالبحارِ » .

و از اين خبر معلوم است آسمان خاكستر و خون گريه كرد .

و در كتاب« كامل الزيارة »است : آسمان بر يحيى بن زكريا خون گريه كرد و بر جناب