و معلوم است اين بيان اشاره به شهادت آن بزرگوار است و اشعار ابوفراس نيز دلالت برشهادت آن جناب مى كند :
بائُوا بِقَتلِ الرِّضا مِن بعد بيعَتِهِوَاَبصَرُوا بُغضَه مِن رُشدِهم وَعَمُواعِصابةٌ شَقِيَتْ مِن بَعدِ ما سَعِدَتوَمَعشَرٌ مَلَكُوا مِن بَعدِ ما سَلِموالا بَيعَة رَدعَتهُم عَن دِمائِهِمُوَلا يَمين وَلا قُربٌولا رَحِمُو خوب است قدرى از وضع عبادت امام همام على بن موسى عليه السلام از كتاب مسطورشرح دهم تا از كليّه عبادات آباء و ابناء كرام فخام آن سيّد انام هم مطّلع و آگاه باشى ؛ ازآنكه انوار طيّبه ائمّه اثنى عشر بر طريقه واحده خداوند را ستايش مى نمودند .
كه فوائد كثيره از براى كليّه عباد دارد
بدان رجاء بن[ابى]ضحّاك گفت : مأمور شدم آن جناب را از مدينه به خراسانبياورم از راه بصره و اهواز و فارس ، و مأمور بودم حالات آن بزرگوار را در شبانه روزمواظبت نمايم قسم به خدا مردى را اتقى و اكثر ذكراً و اشدّ خوفاً للّه ِ از آن سرور نيافتم .
چون صبح مى شد و اداء فريضه مى كرد در مُصلاى خود مى نشست و تسبيح و تحميدو تكبير و تهليل مى فرمود و صلوات بر محمّد و آل او مى فرستاد تا طلوع آفتاب آن گاهسجده طولانى مى فرمود تا آفتاب بلند مى شد پس روى به مردم مى كرد حديث و موعظهمى فرمود آن گاه تجديد وضوء كرده به مصلاّى خود مى آمد چون آفتاب مى گذشت شش