سوّم :دبيرا ؛ يعنى : دوّم عترت و سيد الشهداء عليه السلام كه حضرت امام حسين عليه السلام است .
چهارم :مقورا ؛ يعنى : آقاى هر كس كه خداوند را از بندگان عبادت كرده كه على بنالحسين عليه السلام است .
پنجم :مسمُوعا ؛ يعنى : وارث علم اولين و آخرين كه حضرت محمد بن على عليه السلام است .
ششم :دوموه ؛ يعنى : تكلم كننده از خداى صادق كه جعفر بن محمد عليه السلام است .
هفتم :مشيوا ؛ يعنى : كسى كه محبوس شد در زندان اهل ظلم كه موسى بن جعفر عليه السلاماست .
هشتم :هذار ؛ يعنى : منخوع من حقّه و ممنوع عن وطنه و معنى اين عبارت را صاحب« عوالم »فرموده : كسى كه اقرار به حقّ وى كنند و او را از وطن دور نمايند كه مراد ،حضرت على بن موسى عليه السلام است .
نهم :ثيموا ؛ يعنى : عمرش كوتاه است و آثارش بسيار كه محمد بن على عليه السلام است .
دهم :بطور ؛ يعنى : چهارم كسى است از ائمه كه موسوم به اسم على است كه على بنمحمد عليه السلام است .
يازدهم :نوقس ؛ يعنى : بنام عمويش موسوم است يعنى : حسن بن على عليه السلام است .
دوازدهم :قيدموا ؛ يعنى : پنهان مى شود از پدر و مادرش و غايب است به امر و علم خداو قائم است به حكم خدا.آنچه كعب الاخبار گفت به نحوى كه عرض كردم يك مرد يهودى در شهر حيره براىابوعامر شرح كرد و تصديق نمود كه اين اسماء كريمه در تورات است اختلافى ندارد .
و صاحب« عوالم العلوم »فرمود : از بعضى ثقات اهل كتاب شنيدم كه اين كلمات درتورات الآن موجود است :وليشمعيل شمعيتك هنيه برختى اوتوا وهيفرتينى اوتوا وهريتى اوتوابماودماود شينيئم عاسار نسيئيم بوليد ونيتتو لكوى كدول، يعنى : به اسماعيل شنوانيدم و به