روح و ریحان

محمد باقر واعظ طهرانی کجوری مازندرانی؛ مصحح: صادق حسینی اشکوری

جلد 2 -صفحه : 428/ 366
نمايش فراداده

مختار اوّلاً كيسان بوده است ؛ براى آنكه در خردسالى حضرت امير عليه السلام به وى « كيّس »يعنى : زيرك فرمود، و برخى گويند غلام وى موسوم به كيسان بوده است ، و آنها قائل بهامامت ابوالقاسم محمد بن اميرالمؤمنين عليه السلام اند و متمسّكند به اين حديث نبوى صلي الله عليه و آله كهفرمودند : « ايّام و ليالى منقضى نشود تا آنكه خداوند مبعوث كند از اهل بيت من مردى راكه اسم و كنيه او اسم و كنيه من باشد و اسم پدر او اسم پدر من باشد » .

و گويند : اسم حضرت امير عليه السلام عبداللّه بوده است ، پس آنكس زمين را پر از عدل كندبعد از ظلم و جور .

و اين طايفه بعد از حضرت امير عليه السلام و حسنَيْن عليهما السلام محمد بن حنفيه را امام زنده قائمدانند .

و بعضى ديگر از اين طايفه گفته اند : حسَنيْن عليهما السلام از جانب محمد بن حنفيه مأذون درجهاد شدند و مردم را دعوت به امامت وى مى كردند ، و مانند دو امير بودند .

و بعضى از ايشان گويند : محمد وفات كرد و بعد از وى امامت منتقل به فرزندانش شد ،و بعد از آن انتقال يافت به بنى عبّاس .

و حضرت باقر عليه السلام فرمودند : « من عموى خودم را دفن كردم و خاك بر قبر اوريختم ».و شاعر گفته است : نبئتان ابن عطاءٍ روىوربّما صَرَّحَ بالمنكرِلِما رَوى انّ ابا جعفرقال ولم يصدق ولم يَبرُرِ