به كتاب ديگرى از خودش مى دهد كه اين نحو ارجاع ها موجب موهن استملاحظهكنيد: رأيتُ في بعض كتب:تحفة العظيمية»، «يقول المؤلّف في أخبار العظيمية».
باتوجه به اين اوصاف چاپ اين كتابها مناسب نبود، و لكن بعضى ها بر اين باورند كهاگر چه ايشان مستند قوى براى اثبات مدعاى خود ندارد و لكن از قرائن پيداست كه اينتاريخ تولد ووفات ها درست به نظر مى رسدلذاكتابالخصائص العظيميةدراين مجموعهونور الآفاقدر مجموعه رساله ها پيرامون امامزادگان به طبع رسيد، و اشكالات و انتقاداتىكه به اين دو كتاب شده است نيز در مقدمه و بعضاً در پاورقى به چاپ رسيده است.
حضرت آية اللّه استادى در مقاله «آشنايى با حضرت عبدالعظيم عليه السلام و مصادر شرححال او» در معرفى و نقد آثار حاج شيخ جواد شاه عبدالعظيمى چنين مى نويسد:
حاج ملا على كنى متوفاى 1306 دامادى داشته است به نام حاج شيخ مهدىبن ملا رجبعلى لاريجانى شاه عبدالعظيمى.
حاج شيخ مهدى آن طور كه در ذريعه 7/169 فرموده در سال 1308 و آنطور كه در كتاب اختران فروزان ص 80 گفته شده حدود سال 1314 براىزيارت به مشهد مقدس رفته بود و همانجا وفات كرد.
حاج شيخ مهدى فرزندانى داشت، كه يكى از آن ها حاج شيخ جواد است كه درسسال 1355 از دنيا رفته و در ايوان آيينه حرم مطهر حضرت عبدالعظيم دفنشده استاو از شاگردان ميرزا حسين خليلى تهرانى و آخوند ملا محمد كاظمخراسانى و سيّد محمد كاظم طباطبايى صاحب عروه بوده و در حضرتعبدالعظيم به وظايف دينى از امامت جماعت و غيره اشتغال داشته است.
يكى از تأليفات او الخصائص العظيمية استكه در 63 صفحه جيبى درسال 1318 قمرى چاپ سنگى شده است.