شد زمانى به جهت زيارت قبر مطهر حضرت حمزة بن موسى بن جعفر عليهما السلامتوقف فرمود ، و امر آن بزرگوار مخفى بود ، و كسى آن جناب را نمى شناخت تاآنكه دوستان و شيعيان در خفاء خدمتش رسيدند ، و اطلاع از حالاتحسنه اش پيدا كردند ، و مسائل حلال و حرام خودشان را سؤال نمودند ،و كمال تقرّب آن جناب را به امامين همامين عليهما السلام يافتند و بر ارادت و خلوصايشان افزود پس نگذاردند آن جناب حركت نمايد .
و اگر اين قول اخير را تصديق نمائيم بعيد نيست ؛ از آنكه حضرتعبدالعظيم عليه السلام به زيارت لقاء حضرت رضا عليه السلام مشرف نشده بودو خواست اداء حق امام ثامن ضامن را نموده باشد .
سائرين از ائمه طاهرين بنا بر حديث مشهور كه فرمودند : « هر امامى بر اينامت حقّى دارد ، اگر كسى خواهد حق ايشان را ادا نمايد بايد به زيارتايشان رود » .
لكن پس ازآن توجيهى درباره تنصيص حضرت رضا عليه السلام برزيارت عبدالعظيمنقل كرده كه قابل قبول نيست و بزودى وجه آن را نقل خواهيم كردوى در ادامهگفتارش مى گويد:
وبيايد در اقوال علماء قولى كه در كتاب رجال داعى ديده است : حضرترضا عليه السلام تنصيص فرمود به زيارت حضرت عبدالعظيم و ثوابى براىزائران بزرگوار بيان نمود .
پس حسن حالت آن جناب مقتضى بوده است كه به زيارت حضرترضا عليه السلام رود و آن جناب هم قبل از وفات و ملاقات حضرت عبدالعظيمزيارتش را از دوستانش بخواهد .
صرف نظر از قول شاه عبدالعظيمى در « نور الآفاق » بنا به گفته برخى تولد