همچنان كه از گفتار صاحب كتابعمدة الطالبفهميده مى شود ، حسين بنزيد عليهما السلام هنگامى كه پدر بزرگوارش به شهادت رسيد ، هفت سال بيشتر نداشت و كتبتاريخ مادرش را اُم ولد دانسته اند .

مرحوم علاّمه سيد محسن امين رحمه الله در كتابأعيان الشيعهبه نقل از ابن عنبه ، در بارهكنيه حسين بن زيد عليهما السلام مى نويسد كه آن حضرت مكنّى به ابو عبداللّه بود و پدربزرگوارش حضرت زيد بن على عليهما السلام مى نويسد كه آن حضرت مكنّى به ابو عبداللّه بودو پدر بزرگوارش حضرت زيد بن على عليهما السلام به جهت دوست داشتن جدّ مظلومشابا عبداللّه الحسين عليه السلام ، اين كنيه را براى فرزند دلبندش برگزيده است .

عدّه ديگر از مورّخان و علماى انساب كنيه آن حضرت را «ابو عاتقه» ذكر كرده اندو علاّمه نورى رحمه الله در كتابنجم الثاقبوى را به ابا عاتكه مكنّى دانسته است .

چرا حسين بن زيد عليهما السلام به ذوالدمعه ملقّب شد؟

اكثر مورّخان دو لقب ، كه هر دو به يك معنا مى باشد ، براى حسين بن زيد عليه السلام جدّششم امامزاده طاهر عليه السلام نوشته اند كه «ذوالدمعه» و «ذوالعبرة» مى باشد دو كلمه دمع وعبر ، هر دو به معناى اشك ريختن است و حسين را صاحب اشك مى گفتند .

در اينكه چرا حسين را ذوالدمعه و يا ذوالعبره ملّقب ساخته اند ، مورّخان دلايلىذكر كرده اند:

1 حسين بن زيد عليهما السلام را از آن جهت ملقّب به صاحب اشك شد كه براىِ پدرش زيد وبرادرش يحيى بسيار مى گريست و آن قدر گريه كرد كه چشمانش آسيب ديد در

1 .عمدة الطالب، ص 260؛أعيان الشيعه، ج 6 ، ص 23؛طبقات الكبرى، ج 5 ، ص 325؛سر السلسلة العلويّة،ص 62؛سفينة البحار، ج 1 ، ص 273؛لباب الانساب، ج 1 ، ص 410؛منتهى الآمال، ج 2 ، ص 123 .

2 .أعيان الشيعه، ج 6 ، ص 24؛مقاتل الطالبيين، ص 358؛رجال نجاشى، ص 52 .

3 .