حارث بن مغيره ميگويد در يكي ازراههاي مدينه با امام صادق ع ملاقات كردم فرمود كيستي ، آيا حارث هستي ؟ گفتم آري ، حارث هستم .
فرمود آگاه باش كه گناهان نابخردان شما بار و وبال گردن دانشمندان شما خواهد شد .
سپس از آنجا رفت ، بعدا به خانه امام صادق ع رفتم و پس از گرفتن اجازه ، به محضرش شرفياب شدم و عرض كردم شما با من ملاقات كرده و چنين فرموديد كه دانشمندان شما حامل بار گناه نابخردان خواهند شد ، و من از اين سخن بسيار برآشفته و مضطرب شده ام اينك به اينجا براي درخاست توضيح آمده ام .
امام صادق ع فرمود آري ، سپس چنين توضيح داد .
چه مانع شده كه وقتي شنيديد بعضي از افراد شما گناه ميكند و موجب ناراحتي ما ميشود ، نزد او برويد و او را متنبه كرده و در مورد گناهش سرزنش كنيد و با بيان رسا و قاطع او را از گناه باز داريد ؟ عرض كردم فدايت شوم ، آنها از ما اطاعت نميكنند و سخن ما را نمي پذيرند .
فرمود اهجرو هم و اجتنبوا مجالسهم در اين صورت ، از آنها دوري كنيد و در مجالس آنها شركت نكنيد .
/ روضه كافي ص 162 .