امام علی (ع)

نسخه متنی -صفحه : 119/ 95
نمايش فراداده

بصيرت -در-دين

اصبغ بن نباته ميگويد در جنگ جمل در حضور اميرمومنان علي ع بودم ، مردي آمدو در حضور آنحضرت ايستاد و عرض كرد اي اميرمومنان من مي بينم هم سپاه دشمن تكبير الله اكبر ميگويد و هم ما ، هم آنها تهليل لااله الاالله ميگويند و هم ما ، هم آنها نماز ميخوانند و هم ما ؟ بنابراين ، بر چه اساسي ما با سپاه دشمن سپاه عايشه و طلحه و زبير جنگ كنيم ؟ اميرمومنان علي ع در پاسخ فرمود ما بر اساس فرمان خدا در قرآن ميجنگيم .

او پرسيد ماآنچه در قرآن آمده ، به آن آگاهي نداريم ، به ما بياموز .

امام ع فرمود بر آنچه كه خدا در سوره بقره نازل فرموده است .

او پرسيد ، كدام آيه ؟ به ما بياموز .

امام ع فرمود براساس اين آيه 253 سوره بقره يلك الرسل فضلنا بعضهم علي بعض منهم من كلم الله و رفع بعضهم ، درجات اتينا عيسي بن مريم البينات و ايدناه بروح القدس ولو اختلفوا فمنهم من امن و منهم من كفر و لو شاءالله ما اقتتلوا ولكن الله يفعل ما يريد بعضي از آن رسولان را بر بعضي ديگر ، برتري داديم ، برخي از آنها ، خدابا او سخن گفت يعني موسي و بعضي را درجاتي برتر داد ، و به عيسي بن مريم نشانه هاي روشن داديم ، واو را با روح القدس ، تاييد نموديم ، و اگر خدا ميخواست ، كساني بعد از اين پيامبران بودند ، پس از آنكه آن همه نشانه هاي روشن براي آنها آمد ، با هم جنگ و ستيز نميكردند ، ولي اين امتها بودند كه با هم اختلاف كردند ، بعضي ايمان آوردند ، و بعضي كافر شدند و جنگ و اختلاف بروز كرد و باز اگر خدا ميخواست ، با هم پيكار نميكردند ، ولي خداوند آنچه را ميخواهد از روي حكمت انجام ميدهد .

سپس فرمود ما از آن گروهي هستيم كه ايمان آورديم ، ولي آنها سپاه دشمن از كساني هستند كه راه كفر را پيمودند .

آن مرد ، از اين بيان اميرمومنان ع آگاه شد ، و گفت سوگند به خداي كعبه كه آنها دشمنان كافر شدند ، سپس به جنگ با آنها شتافت و به شهادت رسيد .

/ بحار ج 32 ص 202 .