آيه: 101 وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَـكِن ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ فَمَا أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتِي يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ مِن شَيْءٍ لِّمَّا جَاء أَمْرُ رَبِّكَ وَمَا زَادُوهُمْ غَيْرَ تَتْبِيبٍ

ترجمه:

و ما به آنان ظلم نكرديم، بلكه آنان خود بر خويشتن ستم روا داشتند و چون قهر پروردگارت آمد، پس )آن( خدايانى كه به جاى اللَّه مى خواندند، سودى به حال آنان نبخشيد و آنان را جز ضرر و هلاكت چيزى نيفزوند.

نكته ها:

كلمه ى تَتبِيب از تَب به معناى استمرار در زيان و هلاكت و نابودى است.

پيام ها:

1- تنبيه و كيفر ظالم، ظلم نيست، بلكه عين عدل است.وما ظلمناهم

2- سرنوشت انسان، در گرو اعمال و رفتار خود اوست.ظلموا انفسهم

3- غير از خداوند، هيچ كس و هيچ چيز ديگر، منجى انسان نيست.فما اغنت

4- در برابر اراده ى الهى، هيچ كس و هيچ چيز را تاب مقاومت نيست.من شى