پس سران قومش كه كافر بودند گفتند: ما تو را جز انسانى مثل خودمان نمى بينيم و جز اراذل و اوباش كه ساده لوحند )و نسنجيده در نگاهِ اوّل يار تو گشته اند(، كس ديگرى را پيرو تو نمى يابيم، و براى شما هيچ برترى بر خودمان نمى بينيم، بلكه شما را دروغگومى پنداريم.
مخالفانِ حقّ، گاهى رهبران الهى را تضعيف كرده و مى گفتند: شما انسان هايى مثل ما هستيد، نه برتر از ما، گاهى پيروان آنها را كوچك مى شمرند و مى گفتند: آنها افرادى بى سر و پا و بى شخصيّت هستند، و گاهى مكتب را تضعيف مى كردند و مى گفتند: سخن شما دروغ و افترا يا سحر يا افسانه هاى پيشينيان است و يا سخنان شما حرف هاى عادّى است كه اگر بخواهيم ما نيز مثل آن را مى آوريم.
1- معمولاً اشراف در خط اوّل مخالفان انبيا بوده اند. فقال الملاء الذين كفروا
2- مستكبران، از مساوات با توده ى مردم و خصوصاً محرومان ناراحت هستند. هم اراذلنا
3- كسانى كه وابستگى كمترى به دنيا دارند، بهتر و زودتر ايمان مى آورند. مانراك اتّبعك الاّ الذين هم اراذلنا
4- در ديد دنياپرستان، مال و ثروت ارزش است، نه حقّ و حقيقت. ما نرى لكم علينا من فضل
5 - مخالفان انبيا، برهان ندارند و آنچه مى گويند بر اساس ظنّ و گمان و وهم است. بل نظنّكم
6- عقل كفّار در چشم آنهاست. در اين آيه 3 بار كلمه ى ما نرى آمده است.