و )نوح به مسافران كشتى( گفت: بر آن سوار شويد كه حركت و توقّفش با نام خداست. همانا پروردگار من آمرزنده و مهربان است.
ابوذر، صحابى بزرگ رسول خداصلى الله عليه وآله، در حالى كه حلقه ى در كعبه را گرفته بود، با صداى بلند مى گفت: اى مردم! با دو گوش خود شنيدم كه پيامبرصلى الله عليه وآله مى فرمود: مَثل اهل بيتى كمثل سفينة نوح، مَن رَكبها نَجى و مَن تَخلّف عنها هلك اهل بيت من همچون كشتى نوح اند كه هر كس بر آن سوار شد، نجات يافت و هر كه از آن دورى گزيد هلاك شد. البتّه اين حديثِ پيامبرصلى الله عليه وآله را ديگر بزرگان صدر اسلام؛ همچون ابوسعيد خدرى، ابن عباس، عبداللّه بن زبير و انس بن مالك نيز نقل كرده اند و در كتب معروف اهل سنّت آمده است. (430)
اگر اين حديثِ متواتر را در كنار حدي متواتر ديگرى بگذاريم كه پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: مسلمانان 73 فرقه مى شوند و تنها يك فرقه از آنها اهل نجات مى باشد، فرفةٌ ناجية، روشن مى شود كه خود پيامبرصلى الله عليه وآله مصداق فرقه ى ناجيه را اهل بيت خود م عرّفى كرده و فرموده است: مَن ركبها نجى، كه كلمه ى نجى مفسّر همان كلمه ى ناجيه است.
در روايات آمده، آغاز سير كشتى اوّل ماه رجب (431) واز مسجد كوفه بوده است. (432)
1- شروع هر كار با نام خداوند، رمز توكّل و استمداد و رنگ الهى دادن به آن كار است. اركبوا فيها بسم اللّه
2- حركت و توقّف، هر دو بايد با استمداد از خدا باشد. بسم اللّه مجريها ومرسيها
3- كشتى وسيله اى بيش نيست، انسان بايد به ياد خدا باشد كه همه چيز به اراده ى اوست. اركبوا فيها بسم اللّه
4- گرچه ياران نوح صلى الله عليه وآله تنها مؤمنان در روى زمين در آن زمان بودند، امّا خالى از عيب و گناه نبودند و خداوند آنان را آمرزيد. انّ ربّى لغفور رحيم
5 - نجات پيروان نوح از طوفان، پرتوى از ربوبيّت، مغفرت و رحمت الهى است. اركبوا... انّ ربّى لغفور رحيم
طبرى در معجم كبير، حاكم نيشابورى در مستدرك، ابن كثير در تفسيرش، سيوطى در تاريخ خلفا ابن قتيبه در عيون الاخبار، طبرى در ذخائر العقبى، خطيب بغدادى در تاريخ بغداد، ابونعيم در حليةالاولياء، ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه، آلوسى در روح المعانى و ديگر كتب كه
430-تفسير نورالثقلين.
431-كافى، ج 3، ص 492.