از ايران به عراق، بعثيون خود را آماده مى كنند تا توجه ويژه خود را در كسب وفادارى شيعيان به رژيم غيرمذهبى خود تضمين كنند و در ضمن هر گونه افكار شيعيان عراق را در تبعيت از هم مذهبان طغيانگر خود در ايران سركوب نمايند.
19- طرز تفكر و برخورد عراق و سوريه با مسائل و مراحل صلح نيز عاملى ديگر در تداوم جدائى دو كشور است
.در حاليكه هر دو كشور قرارداد كمپ ديويد را رد كرده اند، ولى سوريه حمايت خود را قطعنامه 242 و 338 سازمان ملل متحد را انكار نكرده است
.اسد حمايت خود را علناہ از مذاكرات همه جانبه صلح در خاورميانه ، بعد از امضائ معاهده صلح مصر و اسرائيل، بدفعات تكرار كرده است
.سوريه امكان شركت در مراحل صلح كمپ ديويد را رد كرده است، ولى همچنان به حمايت از اصول مذاكرات صلح با اسرائيل در چهارچوب مصوبات سازمان ملل متحد ادامه داده است
.از طرف ديگر، بغداد به سياست سرسختانه "رد هر گونه مذاكرات" توسل مى جويد و قطعنامه 242 سازمان ملل را نمى پذيرد.
20- هم اكنون اينگونه اختلافات به سبب مخالفت مشترك با موافقتنامه كمپ ديويد، مسكوت گذارده شده است
.اگر تاعكيد بر مراحل صلح بر زمينه هاى ديگرى تغيير جهت دهد، ممكن است سبب بروز عميق اختلافات و عامل بحران و قطع دوباره روابط حسنه بين دو كشور شود.
21- نقطه ديگر مشاجرات بين سوريه و عراق، بهره بردارى از منابع آب رودخانه فرات است
.اين مشكل ژئوپلتيكى براى دهه هائى به سبب عدم هماهنگى و گسترش و توسعه فعاليتهاى يكجانبه هر يك از سه كشور تركيه و سوريه و عراق هم جوار اين رودخانه، هر گونه راه حلى را دشوار ساخته است
.رقابت طولانى براى استفاده از اين منبع نادر، بنظر مزمن است و هيچكدام از كشورهاى فرات عليا " تركيه و سوريه " در طرح ريزى برنامه هاى عمرانى رودخانه ئ خود، توجهى به نيازهاى افرادى كه در فرات سفلى زندگى مى كنند ننموده اند.
22- اگر چه اينگونه مسائل، مطمئناہ تاعسيس و تولد يك اتحاد سياسى با دوام ميان دو كشور را تقريباہ مانع شده است، ولى آنان همكارى گسترده اى در موضوعات مشخص كوتاه مدت را ممنوع نكرده اند
.درجه همكارى كه قبلاہ حاصل شده است، نفوذ و اثرات فوق العاده اى بر عكس العمل اعراب بر عليه پيمان مصر و اسرائيل داشته است و احتمالاہ نقش منفى خود را بر عليه مراحل صلح، تداوم خواهد بخشيد
.ترك مخاصمه ئ عراق و سوريه مى تواند سهمى در افزايش همكارى بين اعراب شرق خاورميانه داشته باشد
.براى مثال اردن، عربستان سعودى و سازمان آزاديبخش فلسطين، در جستجوى هماهنگى نزديكتر سياسى و نظامى بين خود و سوريه و عراق مى باشند.
سرى