7- ميانه روها در انتفاد از ولايت فقيه متحدانى در ميان روحانيون از قبيل آيت الله نورى و شريعتمدارى پيدا كرده اند كه در اين عقيده كه چنين نهادى اگر صحيح تعريف نشود مى تواند منجر به ديكتاتورى گردد، اشتراك نظر دارند.
يكى از جالبترين تحولات ورود پسر آيت الله خمينى، حجت الاسلام احمد خمينى به بحث در مورد اين موضوع بوده است.
در اين بحثها خمينى جوان موضعى كه اشتراك زيادى با عقيده ميانه روها دارد اتخاذ نموده است، ولايت فقيه آن طورى كه توسط قانون اساسى تعريف شده ابهاماتى مخاطره آميز در بر دارد.
مبنى بر اينكه سفارت اين مسئله را با جزئيات بيشترى در پيام جداگانه مورد بحث قرار خواهد داد.
8- صراحت اخير ميانه روها تا حدى مى تواند به سرخوردگى از بعضى جنبه هاى انقلاب، خصوصاہ گرايش در جهت حكومت استبدادى روحانيون نسبت داده شود.
ميانه روها همچنين از ضعف آشكار مديريت دولت در چند مورد مشخصى براى جلب متحدى خارج از تشكيلات كوچك عادى گروههايى از قبيل جنبش راديكال، حزب ايران و جبهه ملى استفاده كرده اند.
براى مثال شكست آشكار يك سياست نظامى در كردستان درخواستهايى را براى مصالحه مطرح كرده است، حتى بوسيله شخصيتهايى در داخل پاسداران انقلاب.
يك مقاله نوين در روزنامه محافظه كار انگليسى زبان تهران تايمز اصرار بر خروج پاسدارهاى غيركرد از منطقه نموده است; مردم روزنامه حزب توده كه بوسيله اتهام درگير بودن شوروى در كردستان كنايه مى خورده تقاضاى صلحى بوسيله مذاكرات را نموده است.
فقط حزب دست راستى جمهورى اسلامى از طريق ارگان خود جمهورى اسلامى به اشاره به شورشيان كرد به عنوان "مزدوران آمريكايى" ادامه داده است.
به هر صورت حزب جمهورى اسلامى به طور فزاينده اى در موضعش منزوى شده است.