علم و حکمت در قرآن و حدیث

محمد محمدی ری شهری، رضا برنجکار؛ مترجم: عبدالهادی مسعودی

جلد 1 -صفحه : 424/ 76
نمايش فراداده

261 . امام على عليه‏السلام : سر دانش ، فروتنى است و ديده‏اش ، دورى از حسد و گوشش ، فهم و زبانش ، راستى و دلش ، حسن نيّت و خردش ، شناخت اسباب امور و از ثمره‏هاى آن ، تقوا و دورى از هوا و پيروى حقّ و فاصله گرفتن از گناهان و دوستى برادران و گوش سپردن به دانشمندان و پذيرش از ايشان .

و از ثمره‏هاى آن ، انتقام نگرفتن هنگام توانايى است و زشت شمردن نزديكى به باطل و نيكو شمردن پيروى از حقّ و گفتار راست و دورى از خوشحالى غافلانه و كار پشيمان كننده .

و دانش ، بر خرد خردمند مى‏افزايد و براى دانشجو ، ويژگيهايى ستايش بر انگيز به ارمغان مى‏آورد . پس بردبار را امير و صاحب رأى و مشورت را وزير گرداند و آز را ريشه كن سازد و نيرنگ را كنار زند و بخل را بميراند و دشنام و هرزگى را مهار كند و استوارى را نزديك آورد . ر . ك : ص 121 «آثار حكمت» . ‏