1ـ در نماز جماعت، يك نفر انسان درستكار و خوب كه نماز را صحيح مى خواند، جلوى جمعيّت مى ايستد و قبل از ديگران نماز را شروع مى كند و ديگران در نماز از او پيروى مى كنند و او «امام جماعت» ناميده مى شود.
2ـ كسانى كه مى خواهند نماز جماعت تشكيل دهند نبايد از دو نفر كمتر باشند; يعنى يك نفر جلو مى ايستد كه «امام جماعت» است و ديگرى از او پيروى مى كند كه «مأموم» است. البته تعداد مأموم ها هرچه بيشتر باشد ثوابش بيشتر است.
3ـ در ركعت اوّل و دوّم نماز، وقتى كه امام جماعت حمد و سوره را مى خواند، بر ديگران لازم نيست حمد و سوره را بخوانند و بايد به قرائت امام گوش دهند، ولى بقيه نماز را بايد خودشان هم بخوانند.
4ـ مأموم نبايد نماز را پيش از امام جماعت آغاز كند و كارهاى نماز; مانند ركوع و سجده را هم نبايد جلوتر از او انجام دهد.
5 ـ مأموم بايد كمى عقب تر از امام جماعت بايستد.
6ـ فاصله بين امام و مأموم و فاصله صف هاى جماعت نبايد زياد باشد.
7ـ اگر براى نماز جماعت، اذان و اقامه گفته باشند، لازم نيست مأموم اذان و اقامه بگويد.