زندگى و سكونت بايد در اتاقهاى آفتابگير باشد ؛ آفتاب ، منبع مهمترين انرژى ها و ميدان مهمترين منافع براى موجودات زنده است .
آفتاب ، هم چون آب و هوا در زندگى موجودات امرى ضرورى است ، موجودات زندهاى كه در تاريكى نشو و نما مىنمايند ، نحيف ، پژمرده و غمناك و خونشان رقيق و گيجى و كسالت رفيق آنهاست .
اثر نور ، اوّل روى جلد و سپس روى سلسله اعصاب است ، خانهاى كه آفتاب ندارد نيازمند طبيب است !
در و پنجره بايد عريض و مرتفع ساخته شود ، تا آفتاب از طريق آنها به تمام اطاق بتابد و نقطه تاريكى بجا نماند .
روزى چند دقيقه در آفتاب قدم بزنيد كه بهترين قدرت براى از بين رفتن ميكروب ها در آفتاب است .