و در باب عمل ، سورهاى نيست مگر اينكه ترغيب و تشويق به عمل مىكند و اساس نجات را پس از فهم قرآن عمل به قرآن مىداند .
إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِى لِلَّتى هِىَ أَقْوَمُ وَيُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً كَبِيراً [293] .
بىترديد اين قرآن به استوارترين آيين هدايت مىكند ، و به مؤمنانى كه كارهاى شايسته انجام مىدهند ، مژده مىدهد كه براى آنان پاداشى بزرگ است .
البته عمل صالح آن عملى است كه بر اساس آيات كتاب خدا و با نيت خالص از انسان صادر شده باشد .
اگر انسان به قرائت و فهم و عمل به قرآن بپردازد و اين روش را تا هنگام خروج از دنيا ادامه دهد فلاح و رستگارى او حتمى است .
وَالْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ [294] .
ميزان [ سنجش اعمال ] در آن روز حق است ؛ پس كسانى كه اعمال وزن شده آنان سنگين و با ارزش باشد ، رستگارند .
براى خدا در قيامت ميزانهايى است : انبيا ، ائمه ، صلحا و در رأس همه آنها قرآن مجيد است .
آرى ، در قيامت همه را با قرآن مىسنجند ، اگر اعمال و اخلاق آنان با كتاب خدا يكى باشد ، سنگين عمل و اهل نجات و اگر مطابق نباشد ، سبك عمل و اهل عذابند .
وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُم بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَظْلِمُونَ [295] .
و كسانى كه اعمال وزن شده آنان سبك و بىارزش باشد ، به سبب اينكه همواره به آيات ما ستم مىورزيدند ، به خود زيان زده [ و سرمايه وجودشان راتباه كرده ]اند .