يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ يَسْعَى نُورُهُم بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِم بُشْرَاكُمُ الْيَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ [361] .
[ اين پاداش نيكو و با ارزش در ] روزى [ است ] كه مردان و زنان با ايمان را مىبينى كه نورشان پيش رو و از جانب راستشان شتابان حركت مىكند ، [ به آنان مىگويند : ]امروز شما را مژده باد به بهشتهايى كه از زيرِ [ درختانِ ] آن نهرها جارى است ، در آنها جاودانهايد ، اين است آن كاميابى بزرگ .
وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللّهَ وَرُسُلِهِ أُولئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ وَالشُّهَدَاءُ عِندَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَنُورُهُمْ [362] .
و كسانى كه به خدا و پيامبرش ايمان آوردند ، آنانند كه صدّيقان و گواهان [اعمال ]نزد پروردگارشان هستند ، [ و ]براى آنان است پاداش [ اعمال ]شان و نور [ ايمان ]شان .
در قرآن مجيد مىفرمايد :
وَعَلَى الْأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلاًّ بِسِيَماهُمْ [363] .
و بر اعراف ، مردانى [ با مقام و منزلتاند ] كه هر كدام از دو گروه را به نشانههايشان مىشناسند .
بر اعراف مردانى باشند مشرف بر بهشت و دوزخ كه ببينند و بشناسند هر يك از اهل بهشت و دوزخ را به علامتهاى ايشان ، چه بهشتىهاى سپيد روى و چه دوزخيان سياهروى .
آن موضع را از آن جهت اعراف گفتند كه ساكنانش عارف به تمام اوضاع قيامتند و آن ساكنان انبيا و شهدا و افاضل از مؤمنان هستند ، در آنجا منازل و مقامات خود را در بهشت مىبينند و از آن لذت مىبرند و عذاب دوزخ را مشاهده مىكنند و از خلاصى آن مسرور مىگردند .
در روايت آمده :
حارث همدانى كه از محبان و عاشقان اميرمؤمنان است و اكثر اوقات در ملازمت آن منبع سعادت بود ، به آن جناب عرضه داشت : من از دو حالت ترسان و هراسانم ، يكى حالت نزع و جان دادن ، ديگر حالت گذشتن از صراط .
آن حضرت فرمود : اى حارث ! بشارت باد تو را كه من دوستان خود را در اين دو حالت فرو نگذارم و در اين دو وقت خود را به ايشان رسانم كه من ايشان را مىشناسم و آنان نيز مرا مىشناسند و من شفيع آنان باشم و به آتش دوزخ گويم كه ايشان را بگذار كه از محبان و مخلصان منند و آنان را به مقصدشان كه بهشت است رسانم[364] .