و بندگان رحمان كسانى‏اند كه روى زمين با آرامش و فروتنى راه مى‏روند ، و هنگامى كه نادانان آنان را طرف خطاب قرار مى‏دهند [ در پاسخشان ] سخنانى مسالمت‏آميز مى‏گويند .

جناب احديت عزيزترين خلق خود حضرت محمد صلى‏الله‏عليه‏و‏آله را امر به تواضع فرموده و به آن جناب چنين دستور مى‏دهد :

وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ [369] .

و پر و بال [ فروتنى و تواضع ] خود را براى مؤمنانى كه از تو پيروى مى‏كنند بگستر .

[ وَالتَّواضُعُ مَزْرَعَةُ الْخُشُوعِ وَالْخُضُوعِ وَالْخَشْيَةِ وَالْحَيآءِ ؛ وَاِنَّهُنَّ لا يَنْبُتْنَ اِلاّ مِنْها وَفيها ، وَلا يَسْلَمُ الشَّرَفُ التّامُّ الحقيقيُّ اِلاّ بِالتَّواضُعِ فى ذاتِ اللّه‏ِ تَعالى ]

تواضع منشأ خشوع

امام صادق عليه‏السلام در پايان روايت مى‏فرمايد :

تواضع و فروتنى سرزمين روييدن گل خشوع و خضوع است و محل نشو و نماى حيا و خوف و اين خضوع و خشوع و خوف و حيا در وجود انسان آشكار نمى‏شود مگر به تواضع در برابر حق و فروتنى در برابر خلق .

و شرافت و عزت كامل و حقيقى به دست نمى‏آيد مگر از تواضع و فروتنى در جنب ذات او كه بايد به حقيقت خود را ناچيز و بى‏اعتبار ولا شى‏ء دانست و آن جناب را مستجمع جميع صفات كماليه .