از آفات مجادله و مراء نفاق است كه اهل مجادله به ناچار به چنين حالتى كشيده مىشوند .
آنان با هماوردان و رقبا و پيروان خود از نظر حالت درونى با وضعى دردناك و خاطرى آشفته مواجه مىگردند ، درحالى كه از نظر ظاهر و با اظهار محبت و اشتياق با آنان روبرو مىشوند ، در همان حالى كه تظاهر به خوشحالى مىنمايند در همان حال به علت بغض وكينهاى كه در درون ، آنها را رنج مىدهد ، اعضا و اندام آنها مىلرزد.
پيامبر اسلام صلىاللهعليهوآله فرمود :
آنگهى كه مردم علم و دانش را فرا مىگيرند ولى آن را به كار نمىبندند و با زبان نسبت به هم اظهار دوستى مىكنند ولى قلباً كينه يكديگر را به دل دارند و قطع رحم مىكنند و رشته ارتباط با خويشان و نزديكان را از هم مىگسلند ، همانگاه خداوند متعال آنان را از رحمت خويش طرد نموده و آنها را كور و كر مىسازد[132] .
الها و پروردگارا ! ما را از اين همه آلودگى و پليدى كه محصولى جز بسته شدن هشت در بهشت و باز شدن هفت در جهنّم به روى ما ندارد در پناه لطف و كرمت حفظ فرما كه اگر عنايت و محبت و رأفت تو نباشد ،براى ما كمترين قدرتى براى حركت به سوى تو نخواهد بود .
اين فقير به پيشگاه مقدس دوست ، بدينگونه نوا داشته است :