در برخي از «حوزههاي تبليغي» فرقههاي مختلفي از مسلمانان زندگي ميكنند. مبلِّغ نبايد زندگي صميمي و برادرانه آنان را به خاطر ذهنيات غير واقع بينانه به هم زند. او بايد سعي در جذب داشته باشد.
مبلِّغ بايد بداند كه حفظ وحدت اسلامي وظيفهاي است كه ضرورت آن پس از تشكيل جمهوري اسلامي مقدس ايران چند برابر شده است. حضرت علي عليهالسلام در اينباره ميفرمايند:
«وليس رجل - فاعلم- احرص علي جماعة امة محمد9 و ألفتها مِنّي ابتغي بذلك حُسْنَالثوابِ و كرمالْمَآبِ.»18
بدانكه هيچكس حريصتر و كوشاتر از من بر انتظام امر امت محمد صلياللهعليهوآله و الفت و دوستي آنان نيست، انتظارم پاداش نيكو و بازگشت نيك فرجام است.
با توجه به شرايط كنوني كه دشمنان اسلام از هرطرف نقشه ميكشند كه مسلمانان را به نزاع با يكديگر وادارند و سياست شيطاني «فَرقِّ تَسُد» را اعمال كنند مبلِّغ بايد با «مَرِّ كِرام» ياوه سراييها و سخنان جاهلانه را خنثي كند و قلب مخاطبان را مجذوب خويش ميسازد.
«ولاتستوي الحسنة و لا السيّئة اِرفَع بالّتي هي اَحْسَن فاِذا الذي بينك و بينهُ عداوةٌ كاَنَّه وليٌّ حميم.»19
بايد دانست كه اسلام رشته ارتباطي همه فرقههاي اسلام است و انسان عاقل اين رشته را از هم نميگسلد. اسلامي كه تا آنجا سعه صدر دارد كه كفار و اهل كتاب را تحت شرايطي كه در فقه بيان شده ميپذيرد و اكنون در كمال آرامش و با حفظ حقوق در همه كشورهاي اسلامي زندگي ميكنند؛ هرگز راضي نميشود كه گروههاي اسلامي يكديگر را طرد كنند.