ع. امين
امام راحل به اهلبيت عليهالسلام عشق ميورزيد و اين كار را افتخاري بزرگ ميشمرد. نظرهاي آن بزرگوار درباره هريك از معصومان عليهمالسلام شنيدني و جالب توجه مينمايد. بنابراين، بيهيچ توضيحي، به مرور اين بخش از سخنان امام ميپردازيم:
امام، حضرت زهرا را زني ميداند كه عالم به وي افتخار ميكند. او كسي است كه در مقابل حكومتهاي جبار ايستاد و خطبهخواند.(1) امام روز ولادت فاطمه زهرا عليهاالسلام را روز بزرگي ميشمارد و او را زني برابر با همه مردان ميداند. زني كه انسان نمونه شمرده ميشود و تمام هويت انسان در او جلوهگر است.(2) زني كه افتخار خاندان وحي است و چون خورشيدي بر تارك اسلام ميدرخشد.(3) امام از احترام بيحد رسول خدا صلياللهعليهوآله به اين مولود شريف ياد ميكند و آن را نشانه جايگاه ويژه زن در جامعه ميداند كه اگر برتر از مرد نباشد، كمتر نيست.(4)
از نظر امام، حضرت فاطمه عليهاالسلام عنصر تابناكي است كه زيربناي فضيلتهاي انساني و ارزشهاي والاي خليفةاللّه در جهان است. او از معجزههاي تاريخ و افتخارهاي عالم وجود است.(5) امام معتقد است تأويل «ليله مباركه» در آيه «اناانزلناه فيليلة مباركة»فاطمه عليهاالسلام است.(6) رهبر راحل انقلاب تسبيحات حضرت زهرا عليهاالسلام را از تعقيبات شريفه و از افضل تعقيبات ميداند و بر اين باور است كه اگر چيزي بهتر از آن بود، رسول خدا صلياللهعليهوآله آن را به فاطمه عليهاالسلام عطا ميفرمود.(7)
حضرت امام درباره منزلت امام علي عليهالسلام ميفرمايد:
«ملائكه بالشان را زير پاي اميرالمؤمنين عليهالسلام پهن ميكنند، چون مردي است كه به درداسلام ميخورد؛ اسلام را بزرگ ميكند؛ اسلام به واسطه او در دنيا منتشر ميشود و شهرت جهاني پيدا ميكند؛ با زمامداري آن حضرت جامعهاي خوشنام و آزاد و پرحركت و پرفضيلت به وجود ميآيد. البته ملائكه براي حضرتش خضوع ميكنند و همه براي او خضوع و خشوع ميكنند. حتي دشمن در برابر عظمتش تعظيم ميكند.»(8)
امام خميني قدسسره اميرمؤمنان را ظل اللّه (سايه خدا) ميداند، سايهاي كه هيچ حركتي از خودش ندارد و هرچه هست از خداست.(9) بنيانگذار جمهوري اسلامي، حضرت امير عليهالسلام را معلم همه بشر(10) و مردي كه معجزه بود و كسي نميتواند مثل او باشد(11) ميداند. شخصيتي بينظير كه امور متضاد را در خودش جمع كرده است؛ همراه با قوه بازو، اهل زهد است. جنگجو و در همان حال اهل عبادت است. شمشير ميكشد و اشخاص منحرف را درو ميكند، ولي با عاطفه است. روزها روزهدار و شبها مشغول به عبادت است و شبي هزار ركعت نماز ميخواند. غذايش از نان و سركه يا حداكثر زيت و نمك است، ولي در عين حال آن قدر قدرت بدني دارد كه در خيبر را ميكند و چندين ذراع دور مياندازد؛ كاري كه چهل نفر نميتوانستند بكنند.(12)