در صورت دوم كه عضو پيوند خورده در ظاهر بدن باشد دو حالت دارد:
الف) باگذشت زمان عضو جدا شده به طور كامل پيوند بخورد به گونه اى كه عرف ان عضو را جزو بدن جديد به شمار اورد.
بى گمان در اين صورت بايد بگوييم عضو پيوندى پاك است و محكوم به احكام ميته نيست; زيرا موضوع ميته، صادق نيست و اگر نوبت به شك برسد ممكن است گفته شود: استصحاب نجاست جارى نيست; زيرا:
وحدت قضيه مشكوك و متيقن از بين رفته است; چون مرجع در تشخيص تعدد و وحدت، عرف است و بى گمان عرف عضو پيوند خورده را پس از گذشت زمان طولانى، غير از عضو قطع شده مى داند.
ممكن است گفته شود: موضوع نجاست عبارت بود از عضو جدا شده از زنده و يا عضو جدا شده از جسد.
اين عنوان پس از پيوند و گذشت زمان، صادق نيست مگر باتسامح; زيرا مشتق در مواردى كه تلبس منقضى شده مجاز است.