پس از سخنان آقاي وحيد خراساني مردم و طلاب از منزل وي بيرون ميآيند و به طرف بازار حركت ميكنند و اين در حالي بوده كه مأموران، بازار را محاصره كرده بودند. روز 19دي نيروهاي رژيم در اكثر خيابانها موضع ميگيرند. اين كه در اين روز بر حجم نيروهاي رژيم افزوده ميشود، دليل قانع كنندهاي ندارد ولي ميتوان چنين نتيجهاي را استنباط كرد كه به علت اين كه مردم و بازاريان نيز به طلاب پيوسته بودند و سخنرانيهاي 19 دي نيز به نسبت به 18دي تندتر بود، رژيم احتمال درگيري را ميداد.
آقاي شجاعي نظر خود را در زمينه آمادگي نيروهاي انتظامي رژيم و حتي احتمال حمله آنان سپس سخنراني آقاي وحيد خراساني را چنين بازگو ميكند:
«به نظر من دستور تير در همين روز صادر شده بود و پليس مصمم بود در همين وقت (منزل آقاي وحيد) تصميم خود را اجرا كند، اما تنها چيزي كه سبب شد به روي مردم آتش نگشايند، كوچك بودن خروجي منزل آقاي وحيد بود. از اين رو جمعيت كه به چهار راه بيمارستان رسيد، پليس با اسلحههاي كشيده ظاهر شد، ولي ديد بهانه كافي ندارد، چون جمعيت باريكي در پيادهرو حركت ميكرد از اينرو پليس به موازات جمعيت به راه افتاد و ما را تا حرم بدرقه كرد. در مقابل شهرداري و مسجد امام، شهر چهره ديگر داشت، گروه زيادي از گارديها با سپرهاي بلند و كوتاه و باتومهاي چوبي و پلاستيكي با كلاههاي مخصوص و ماشينهاي آبپاش ايستاده بودند.»
تظاهرات عظيم و گسترده طلاب و مردم در روز 18 و 19دي و تعطيلي بازار در روز 19دي چنان اثر مثبت و عميقي در مردم قم ميگذارد كه حتي مغازههاي خود را ميبندند و در بين مردم همه جا بحث و گفتگو درباره مقاله روزنامه اطلاعات ميشود.
براساس وعده و قراري كه طلاب و مردم در منزل آقاي وحيد خراساني ميگذارند، ساعت 30/3 بعدازظهر در ميدان آستانه، مسجد اعظم، صحنين و مدرسه خان جمعيت انبوهي اجتماع ميكنند كه معيني رييس سازمان اطلاعات و امنيت قم تعداد آنان را ده هزار نفر ذكر ميكند.37 اين جمعيت انبوه به سوي منزل آقاي نوري همداني حركت ميكنند، از يك سو به مرور زمان و به علت كم شدن ترس و وحشت مردم و همچنين عادي شدن مسأله، جمعيت بيشتري از طبقات مختلف مردم وارد تظاهرات ميشوند، از سوي ديگر كماندوهاي زبده و مأموران نظامي و انتظامي در سهراه موزه، چهار راه بيمارستان و خيابان ارم با آمادگي كامل ميايستند. جمعيت انبوه تظاهركننده به منزل آقاي حسين نوري در خيابان صفاييه، كوچه بيگدلي ميرسند، اين جمعيت به گونهاي بود كه اتاقها، حياط، كوچه بيگدلي و خيابان صفاييه مملو از جمعيت بوده است.
آقاي سيد حسين موسوي تبريزي درباره كم و كيف جمعيت موجود در منزل آقاي نوري همداني چنين ميگويد:
«خبر رسيد كه از تهران هم عدهاي از بازاريان و دانشگاهيان خواهند آمد و من حدس زدم كه با اين حساب برنامه مقابل منزل آقاي نوري از همه جا شلوغتر و باشكوهتر خواهد شد، لذا از قبل سيستم صوتي مناسبي را در منزل آقاي نوري و حتي مسير خيابان بيگدلي تعبيه كرديم و بلندگوهاي كوچكي را در بالاي ديوارها به گونهاي كه از خيابان قابل رؤيت نبود، قرار داديم. به تدريج از ساعت چهار جمعيت آمدند و اتاقهاي منزل پر شد و بعد از آن با آن كه هوا سرد بود، در حياط نشستند و كمكم كوچه بيگدلي از جمعيت انباشته شد و حتي امتداد جمعيت به خيابان صفاييه رسيد.»38