اَلاْ يمانُ عَلى أَرْبَعِ دَعائِمَ: عَلى الصَّبْرِ وَالْيَقينِ وَالْعَدْلِ وَالْجِهادِ. [ نهج البلاغه، ح 30، ص 1099. ]
ايمان بر چهار پايه استوار است: شكيبايى، يقين، دادگرى و جهاد.
لا يـَصـْدُقُ اِيـمـانُ عـَبـْدٍ حـَتـّى يـَكـُونَ بـِمـا فـى يـَدِ اللّهِ سـُبـْحـانـَهُ اَوْثـَقَ مـِنـْهُ بـِمـا فـى يَدِهِ. [ نهج البلاغه، ح 302، ص 1234. ]
ايـمـان بـنـده به يقين نرسد، تا آنكه اعتمادش به آنچه نزد خداوند است، بيش از آن باشد كه به داشته هاى خودش.