مَنْ شَكَرَهُ جَزاهُ. [ نهج البلاغه، خ 89، ص 225. ]
كسى كه خدا را شكر گويد پاداش نيكو گيرد.
اَلسَّعيدُ مَنْ خافَ الْعِقابَ فاَّمَنَ وَ رَجَا الثَّوابَ فَأَحْسَنَ. [ شرح غررالحكم، ج 2، ص 59. ]
سعادتمند كسى است كه از پى آمد گناه بترسد و ايمانش افزون شود، به پاداش نيك اميد بندد و كار نيك انجام دهد.