واعظ درونى

وَاعـْلَمـُوا أَنَّهُ مـَنْ لَمْ يـُعـَنْ عَلى نَفْسِهِ حَتَّى يَكُونَ لَهُ مِنْهَا وَاعِظٌ وَ زَاجِرٌ. لَمْ يَكُنْ لَهُ مِنْ غَيْرِهَا زَاجِرٌ وَ لاَ وَاعِظٌ. [ نهج البلاغه، خ 89، ص 225. ]

آگاه باشيد آن كس كه به خويش كمك نكند و واعظ و مانعى از درون جانش براى او فراهم نگردد از ديگران واعظ و مانعى نخواهد يافت.

ضرورت عمل به گفته قبل از صدور فرمان

اَيُّّهـَا النـّاسُ اِنـّى وَاللّهِ مـا اَحـُثُّكـُمْ عَلى طاعَةٍ اِلاّ وَ اَسْبِقُكُمْ اِلَيْها وَ لا اَنْهاكُمْ عَنْ مَعْصِيَةٍ اِلاّ وَ اَتَناهى قَبْلَكُمْ عَنْها. [ نهج البلاغه، خ 174، ص 564. ]

اى مـردم! بـه خـدا سـوگـنـد، مـن شما را به طاعتى برنمى انگيزم جز كه خود پيش از شما به گـزاردن آن بـرمـى خـيـزم و شـمـا را از مـعـصيتى باز نمى دارم جز آن كه خود پيش از شما آن را فرومى گذارم.