أَكْذِبُوا الاَْمَلَ فَإِنَّهُ غُرُورٌ وَ صَاحِبُهُ مَغْرُورٌ. [ نهج البلاغه، خ 85، ص 208. ]
آرزو را راست مپنداريد كه فريبنده است و آرزومند فريب خورده.
إِنَّ الاَْمَلَ يُسْهِى الْعَقْلَ وَ يُنْسِى الذِّكْرَ. [ نهج البلاغه، خ 86، ص 208. ]
آرزوهاى نفسانى، خِرد را به غفلت وادارد و ياد خدا را به فراموشى سپارد.