منفور انبياء

لَوْ رَخَّصَ اللّهُ فـِى الْكـِبـْرِ لاَِحَدٍ مِنْ عِبَادِهِ لَرَخَّصَ فِيهِ لِخَاصَّةِ أَنْبِيَائِهِ؛ وَ لكِنَّهُ سُبْحانَهُ كَرَّهَ إِلَيْهِمُ التَّكابُرَ. [ نهج البلاغه، خ 234، ص 789. ]

اگـر خـداونـد تـكـبـر ورزيـدن را بـه كـسـى اجـازه مى داد، حتماً در مرحله نخست، آن را مخصوص پـيـامـبـران و اوليـاى خود مى ساخت، اما خداوند تكبر و خودبرتربينى را براى همه آنها منفور شمرده است.