اَلْحَياءُ مِفْتاحُ كُلِّ الْخَيْرِ. [ شرح غررالحكم، ج 1، ص 93. ]
شرم و حياء كليد هر خوبى است.
مَنْ كَساهُ الْحَيآءُ ثَوْبَهُ لَمْ يَرَ النّاسُ عَيْبَهُ. [ نهج البلاغه، ح 214، ص 1185. ]
هر كس آزرم، جامه خويش بر او پوشاند، مردم عيب او را نمى بينند.